Polsblessure
Als je last hebt van een polsblessure wil je daar natuurlijk het liefst zo snel mogelijk van af. Fysiotherapie speelt een cruciale rol in het herstelproces door middel van gerichte oefeningen om de flexibiliteit, kracht en stabiliteit van de pols te verbeteren.
Wat is een
Polsblessure
Een polsblessure is een aandoening die de pols en de omliggende structuren zoals botten, spieren, pezen, ligamenten en zenuwen beïnvloedt. Polsblessures kunnen variëren van milde verstuikingen en kneuzingen tot ernstige breuken en peesontstekingen. De pols is een complex gewricht dat zorgt voor de beweeglijkheid en functionaliteit van de hand, waardoor een blessure aan dit gebied aanzienlijke invloed kan hebben op dagelijkse activiteiten. Polsblessures kunnen op verschillende manieren ontstaan. Een veelvoorkomende oorzaak is trauma, zoals een val op een uitgestrekte hand of een directe klap tegen de pols. Sportactiviteiten waarbij het risico op vallen of botsingen groot is, zoals snowboarden, fietsen of contactsporten, verhogen de kans op polsblessures. Overbelasting door repetitieve bewegingen kan ook leiden tot blessures, zoals tendinitis of carpaal tunnel syndroom.
Overzicht polsblessures
Hieronder vind je een aantal van de meest voorkomende polsblessures.
Heb je vragen over jouw klachten? Of staan jouw klachten er niet tussen? Laat een van onze fysiotherapeuten ernaar kijken!
Carpaal tunnelsyndroom
Wat is carpaal tunnel syndroom?
Bij mensen die last hebben van carpaal tunnel syndroom is de middelste handzenuw bekneld geraakt. Deze middelste zenuw loopt van de onderarm naar de hand, maar is ingeklemd ter hoogte van de pols. Hierdoor kunnen pijn, tintelingen of een doof gevoel in de handpalm en vingers voorkomen.
Hoe ontstaat carpaal tunnel syndroom?
Meestal komt deze klacht door een beknelling van de zenuw. Overbelasting van spieren en pezen rondom de zenuw zorgt ervoor dat deze gaan zwellen en zo de ruimte voor de zenuw verkleinen, waardoor deze bekneld raakt. De overbelasting kan komen door herhaaldelijk veel bewegen van de hand, zoals bij schilderen, metselen of werken achter een computer. Ook kan de zwelling ontstaan door reuma, zwangerschap, hormonale wisselingen zoals bij de overgang of mensen met overgewicht. Hierdoor hebben ouderen, zwangere vrouwen en mensen met overgewicht een verhoogd risico op dit syndroom.
Symptomen van carpaal tunnel syndroom
Symptomen zijn onder andere pijn, tintelingen of een doof gevoel in de vingers of vingertoppen. Met name in de duim en drie middelste vingers en vingertoppen. Ook kan het lastig zijn om kracht te zetten met de hand, waardoor het soms moeilijk is om dingen vast te pakken of er vaker dingen uit je hand vallen.
Diagnose en behandeling
Na een intake waarbij door middel van een lichamelijk onderzoek kan worden vastgesteld of je last hebt van carpaal tunnelsyndroom, wordt samen met jouw behandelende fysiotherapeut een behandelplan op maat opgesteld. Hierbij kan bijvoorbeeld oefentherapie een rol spelen om de spanning op de spieren en pezen rondom de zenuw te verminderen. Op die manier neemt de druk op de zenuw af en ontstaat er weer meer ruimte.
DISI-deformiteit
Wat is DISI-deformiteit?
DISI-deformiteit, ofwel dorsale intercalated segment instability, is een aandoening waarbij de normale uitlijning van de polsgewrichten is verstoord. Dit treedt op wanneer er een beschadiging is aan de ligamenten die de kleine botjes in de pols bij elkaar houden, wat leidt tot een abnormale kanteling van de lunatum, een van de polsbeenderen.
Hoe ontstaat DISI-deformiteit?
DISI-deformiteit ontstaat meestal door trauma aan de pols, zoals een val op een uitgestrekte hand. Dit kan leiden tot scheuren of verrekking van de scapholunate ligamenten, die cruciaal zijn voor de stabiliteit van de pols. Chronische overbelasting en bepaalde medische aandoeningen kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van deze deformiteit.
Symptomen van DISI-deformiteit
De symptomen van DISI-deformiteit omvatten pijn aan de achterkant van de pols, vooral bij het bewegen van de pols of het dragen van gewichten. Daarnaast kan er zwelling en een gevoel van instabiliteit in de pols aanwezig zijn. In sommige gevallen kan het bewegingsbereik van de pols verminderd zijn en kan er een hoorbaar klikgeluid optreden bij beweging.
Diagnose en behandeling
Een fysiotherapeut diagnosticeert DISI-deformiteit door middel van een grondige evaluatie van de symptomen en een fysiek onderzoek van de pols. Beeldvormende technieken zoals röntgenfoto’s, MRI of CT-scans worden vaak gebruikt om de diagnose te bevestigen en de mate van ligamentbeschadiging te beoordelen. De behandeling kan bestaan uit immobilisatie van de pols met een brace of spalk om de pijn te verminderen en het genezingsproces te ondersteunen. Oefentherapie wordt ingezet om de kracht en stabiliteit van de pols te herstellen. In ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om de beschadigde ligamenten te repareren.
Extensor carpi ulnaris tendinopathie
Wat is extensor carpi ulnaris tendinopathie?
Extensor carpi ulnaris tendinopathie is een aandoening waarbij de pees van de extensor carpi ulnaris (ECU) spier, die langs de buitenkant van de onderarm loopt en helpt bij het strekken en zijwaarts bewegen van de pols, ontstoken of geïrriteerd raakt.
Hoe ontstaat extensor carpi ulnaris tendinopathie?
Deze tendinopathie ontstaat vaak door overbelasting, zoals bij repetitieve bewegingen tijdens sporten zoals tennis of golf, of door activiteiten die veel polsbewegingen vereisen, zoals typen. Slechte techniek en inadequate opwarming voor activiteiten kunnen ook bijdragen aan het ontwikkelen van deze aandoening.
Symptomen van extensor carpi ulnaris tendinopathie
De symptomen van extensor carpi ulnaris tendinopathie omvatten pijn en zwelling aan de buitenkant van de pols, vooral tijdens bewegingen zoals het draaien van de pols of het tillen van voorwerpen. Er kan ook sprake zijn van stijfheid en een verminderde kracht in de pols en hand, wat dagelijkse activiteiten kan bemoeilijken.
Diagnose en behandeling
De diagnose wordt gesteld door een fysiotherapeut door middel van een combinatie van patiëntgesprekken, lichamelijk onderzoek om de mate van peesontsteking te beoordelen. De behandeling richt zich op het verminderen van pijn en ontsteking door middel van rust, ijsapplicatie en het vermijden van belastende activiteiten. Fysiotherapie omvat ook gerichte oefeningen om de flexibiliteit en kracht van de pols en onderarm te verbeteren. Soms kunnen spalken of braces worden gebruikt om de pols te immobiliseren en te ondersteunen tijdens het herstel.
Ganglion van de pols
Wat is een ganglion van de pols?
Een ganglion van de pols is een goedaardige, met vloeistof gevulde cyste die zich meestal ontwikkelt op de rug van de pols of de hand. Deze cysten ontstaan uit de gewrichtskapsels of peesscheden en variëren in grootte.
Hoe ontstaat een ganglion van de pols?
De exacte oorzaak van een ganglion is onbekend, maar ze worden vaak geassocieerd met slijtage of letsel aan de gewrichten of pezen in de pols. Repetitieve bewegingen en overbelasting kunnen ook bijdragen aan het ontstaan van ganglia.
Symptomen van een ganglion van de pols
De symptomen van een ganglion van de pols omvatten een zichtbare bult op de pols die in grootte kan variëren. De bult kan zacht of stevig aanvoelen en soms pijnlijk zijn, vooral bij bewegingen van de pols. In sommige gevallen kan het ganglion druk uitoefenen op omliggende zenuwen, wat leidt tot tintelingen, gevoelloosheid of spierzwakte.
Diagnose en behandeling
Een fysiotherapeut kan een ganglion diagnosticeren door middel van een fysiek onderzoek en palpatie van de cyste. Beeldvormende technieken zoals echografie of MRI kunnen worden gebruikt om de diagnose te bevestigen en de inhoud van de cyste te evalueren. Behandeling is vaak conservatief en kan bestaan uit observatie, omdat ganglia soms vanzelf verdwijnen. Als de cyste pijn of bewegingsbeperkingen veroorzaakt, kan aspiratie (het afzuigen van de vloeistof) worden overwogen. Fysiotherapie kan helpen door het geven van advies over het aanpassen van activiteiten en door oefeningen om de mobiliteit en kracht van de pols te verbeteren. In gevallen waarin conservatieve behandelingen niet effectief zijn, kan chirurgische verwijdering van het ganglion noodzakelijk zijn.
Lymfoedeem
Wat is lymfoedeem?
Lymfoedeem is een aandoening waarbij er een abnormale ophoping van lymfevocht optreedt, meestal in de armen of benen, maar het kan ook andere delen van het lichaam treffen. Lymfevocht wordt normaal gesproken afgevoerd door het lymfestelsel, maar bij lymfoedeem is er een verstoring in dit proces, waardoor het vocht niet goed kan worden afgevoerd en zich ophoopt, wat resulteert in zwelling en pijn.
Hoe ontstaat lymfoedeem?
Lymfoedeem kan primair of secundair zijn. Primaire lymfoedeem wordt veroorzaakt door aangeboren afwijkingen in het lymfestelsel, terwijl secundair lymfoedeem kan optreden als gevolg van andere medische aandoeningen of behandelingen, zoals kanker, infecties, trauma, chirurgie of bestralingstherapie.
Symptomen van lymfoedeem
Symptomen van lymfoedeem kunnen variëren afhankelijk van de ernst en de locatie van de zwelling, maar kunnen zijn: zwelling en gevoeligheid in de getroffen ledematen, vermoeidheid, een zwaar of strak gevoel in de ledematen, verminderde bewegingsmogelijkheden en moeite met het dragen van kleding of sieraden.
Diagnose en behandeling
Tijdens de intake zullen onze fysiotherapeuten jouw klachten bespreken en een lichamelijk onderzoek uitvoeren om de ernst van het lymfoedeem te beoordelen. Soms kan aanvullend onderzoek nodig zijn, zoals een echo of een lymfoscintigrafie, om de oorzaak en de omvang van het lymfoedeem vast te stellen. De behandeling van lymfoedeem richt zich op het verminderen van de zwelling en het verbeteren van de lymfedrainage. Onze fysiotherapeuten kunnen manuele lymfedrainage toepassen, een speciale massagetechniek gericht op het stimuleren van de lymfestroom. Daarnaast kunnen compressietherapie, oefentherapie en lymfetaping worden ingezet om de zwelling te verminderen en de mobiliteit te verbeteren. Het is ook belangrijk om zelfmanagementtechnieken aan te leren, zoals huidverzorging, het dragen van compressiekleding en het vermijden van factoren die de zwelling kunnen verergeren. Met een multidisciplinaire aanpak, waarbij samenwerking met andere zorgverleners zoals lymfoedeemtherapeuten, kan lymfoedeem goed worden behandeld en onder controle worden gehouden, waardoor de kwaliteit van leven van de patiënt verbetert.
Polskneuzing
Wat is een polskneuzing?
Een polskneuzing treedt op wanneer de kleine bloedvaatjes onder de huid in het polsgebied beschadigd raken door een val of stoot. Deze haarvaten zijn kleine bloedvaatjes die diep in het weefsel van de pols doordringen. Wanneer ze beschadigd raken, lekt er bloed uit de haarvaten, wat resulteert in zwelling, bloeduitstorting of een blauwe plek.
Hoe ontstaat een polskneuzing?
Een polskneuzing kan ontstaan door bijvoorbeeld een val waarbij de pols wordt opgevangen of een harde stoot tegen de pols.
Symptomen van een polskneuzing
Symptomen van een polskneuzing kunnen pijn, zwelling, blauwe plekken en gevoeligheid bij beweging omvatten.
Diagnose en behandeling
Tijdens de intake zullen onze fysiotherapeuten onderzoeken of het daadwerkelijk om een kneuzing gaat of dat er mogelijk meer aan de hand is, zoals een botbreuk. Het koelen van het gebied kan helpen om de pijn te verminderen. Over het algemeen zal de kneuzing vanzelf binnen enkele weken genezen. Onze therapeuten kunnen je begeleiden bij specifieke oefeningen om de spieren rondom de pols te versterken en het herstel te bevorderen.
Roeierspols
Wat is roeierspols?
Roeierspols, ook bekend als tendinopathie van de pols, is een aandoening waarbij de pezen en structuren rondom de pols geïrriteerd of ontstoken raken als gevolg van herhaalde belasting, zoals bij roeien of andere activiteiten waarbij de pols herhaaldelijk wordt gebogen en gestrekt.
Hoe ontstaat roeierspols?
Roeierspols ontstaat meestal door herhaalde bewegingen waarbij de pols buigt en strekt, zoals bij roeien, maar kan ook worden veroorzaakt door andere activiteiten die vergelijkbare bewegingen vereisen, zoals tennis of gewichtheffen. Overmatige belasting en slechte techniek kunnen bijdragen aan het ontstaan van deze aandoening.
Symptomen van roeierspols
Symptomen van roeierspols kunnen zijn: pijn aan de binnenkant van de pols, zwelling, gevoeligheid bij druk, verminderde kracht en gripkracht, en moeite met het uitvoeren van activiteiten waarbij de pols wordt belast.
Diagnose en behandeling
De diagnose van roeierspols wordt meestal gesteld op basis van de symptomen en lichamelijk onderzoek door een fysiotherapeut. Aanvullende tests zoals echografie kunnen worden gebruikt om de ernst van de aandoening te beoordelen. De behandeling kan bestaan uit rust, ijsapplicatie, oefentherapie om de spieren rondom de pols te versterken en te stabiliseren, en het aanpassen van de techniek en belasting bij sportactiviteiten om verdere irritatie te voorkomen.
Scaphoïd fractuur
Wat is een scaphoïd fractuur?
Een scaphoïd fractuur is de meest voorkomende breuk aan het polsgewricht. Het is een breuk van het scafoïde bot, een klein botje aan de duimzijde van de pols. Dit bot speelt een cruciale rol in de beweeglijkheid en stabiliteit van de pols. Een fractuur van dit bot kan leiden tot ernstige pijn en bewegingsbeperkingen.
Hoe ontstaat een scaphoïd fractuur?
Een scaphoïd fractuur ontstaat meestal door een val op een uitgestrekte hand. Dit kan gebeuren tijdens sportactiviteiten, bij een ongeluk of simpelweg door een ongelukkige val. De impact van de val wordt vaak opgevangen door de hand, waardoor het scafoïde bot kan breken.
Symptomen van een scaphoïd fractuur
De symptomen van een scaphoïd fractuur omvatten pijn en zwelling aan de duimzijde van de pols. De pijn wordt vaak erger bij beweging van de pols of duim, en er kan sprake zijn van gevoeligheid in het gebied tussen de duim en de pols. In sommige gevallen kan er een zichtbare blauwe plek ontstaan, en het kan moeilijk zijn om de pols te gebruiken voor dagelijkse activiteiten.
Diagnose en behandeling
Een fysiotherapeut kan een scaphoïd fractuur vermoeden op basis van de symptomen en een lichamelijk onderzoek, maar de diagnose wordt vaak bevestigd met een röntgenfoto of MRI-scan. De behandeling van een scaphoïd fractuur varieert afhankelijk van de ernst van de breuk. In veel gevallen zal de pols geïmmobiliseerd worden met een gips of brace om het bot te laten genezen. Fysiotherapie speelt een belangrijke rol in het herstelproces door het aanbieden van oefeningen die de mobiliteit en kracht van de pols helpen herstellen nadat het gips is verwijderd. In ernstige gevallen kan een operatie noodzakelijk zijn om de botfragmenten correct uit te lijnen en vast te zetten, gevolgd door een revalidatieprogramma met gerichte oefentherapie.
TFCC letsel
Wat is TFCC letsel?
TFCC letsel betreft schade aan het triangulaire fibrocartilagineuze complex (TFCC), een structuur die uit kraakbeen en ligamenten bestaat en zich aan de pinkzijde van de pols bevindt. Het TFCC zorgt voor stabiliteit en soepele bewegingen van de pols, vooral bij draaibewegingen en het dragen van gewicht.
Hoe ontstaat TFCC letsel?
TFCC letsel komt bij iedereen boven de 50 jaar in meerdere of mindere maten voor. Het kan ook ontstaan door een acute blessure, zoals een val op een uitgestrekte hand of een plotselinge draaibeweging van de pols. Chronische overbelasting, zoals herhaalde draaibewegingen bij sport of werk, kan ook leiden tot schade aan het TFCC.
Symptomen van TFCC letsel
De symptomen van TFCC letsel omvatten pijn aan de pinkzijde van de pols, vooral bij draaibewegingen of het dragen van gewichten. Er kan ook sprake zijn van zwelling, een gevoel van instabiliteit in de pols en een hoorbare klik of knarsen bij beweging.
Diagnose en behandeling van een TFCC letsel
Een fysiotherapeut zal de diagnose TFCC letsel stellen door middel van een grondige evaluatie van de symptomen en een lichamelijk onderzoek. De behandeling van TFCC letsel kan bestaan uit rust en immobilisatie met een brace om de pols te stabiliseren en de pijn te verminderen. Fysiotherapiebehandeling kan bestaan uit oefeningen om de mobiliteit en kracht van de pols te herstellen, evenals manuele therapie om de stabiliteit te verbeteren. In ernstige gevallen, of wanneer conservatieve behandelingen niet effectief zijn, kan een operatie nodig zijn om het beschadigde kraakbeen of ligamenten te repareren, gevolgd door een revalidatieprogramma onder begeleiding van een fysiotherapeut.
Maak vandaag nog je afspraak
en we helpen je bij het verbeteren van je welzijn!